Aluminiowy panel kompozytowy powlekany poliestrem

Aluminiowe panele kompozytowe (ACP), wykonane z aluminiowego materiału kompozytowego (ACM), to płaskie panele składające się z dwóch cienkich, powlekanych w zwojach arkuszy aluminiowych, połączonych z rdzeniem niealuminiowym. ACP są często używane do okładzin zewnętrznych lub fasad budynków, izolacji i oznakowań.

ACP jest używany głównie do zewnętrznych i wewnętrznych okładzin architektonicznych lub ścianek działowych, sufitów podwieszanych, oznakowań, osłon maszyn, konstrukcji kontenerów itp. Zastosowania ACP nie ograniczają się do okładzin zewnętrznych budynków, ale mogą być również stosowane w dowolnej formie okładziny, takiej jak przegrody , podwieszane sufity itp. ACP jest również szeroko stosowany w branży oznakowania jako alternatywa dla cięższych i droższych podłoży.

ACP został użyty jako lekki, ale bardzo wytrzymały materiał w konstrukcji, szczególnie w konstrukcjach przejściowych, takich jak stoiska targowe i podobne elementy tymczasowe. Niedawno został również przyjęty jako materiał podkładowy do mocowania fotografii artystycznej, często z akrylowym wykończeniem przy użyciu procesów takich jak Diasec lub innych technik mocowania twarzy. Materiał ACP został wykorzystany w znanych konstrukcjach, takich jak Statek Kosmiczny, Ogród Botaniczny VanDusen, oddział Niemieckiej Biblioteki Narodowej w Lipsku.

Struktury te optymalnie wykorzystywały ACP ze względu na jego koszt, trwałość i wydajność. Jego elastyczność, niska waga oraz łatwe formowanie i obróbka pozwalają na innowacyjny projekt o zwiększonej sztywności i trwałości. Jeśli rdzeń jest łatwopalny, należy rozważyć jego użycie. Standardowy rdzeń ACP jest wykonany z polietylenu (PE) lub poliuretanu (PU). Materiały te nie mają dobrych właściwości ogniotrwałych (FR), chyba że zostały poddane specjalnej obróbce i dlatego generalnie nie nadają się jako materiał budowlany do mieszkań; kilka jurysdykcji całkowicie zakazało ich używania. [12] Arconic, właściciel marki Reynobond, ostrzega potencjalnego nabywcę. Jeśli chodzi o rdzeń, mówi, że odległość panelu od podłoża jest wyznacznikiem tego, „które materiały są bezpieczniejsze w użyciu”. W broszurze zawiera grafikę przedstawiającą płonący budynek z podpisem „[a] s, jak tylko budynek jest wyższy niż drabiny strażackie, musi być wykonany z materiału niepalnego”. Pokazuje, że produkt z polietylenu Reynobond ma długość do około 10 metrów; produkt ognioodporny (ok. 70% mineralnego rdzenia) stamtąd do ok. 30 metrów, wysokość drabiny; oraz europejski produkt z oceną A2 (ok. 90% rdzenia mineralnego) na wszystko powyżej. W tej broszurze, Bezpieczeństwo przeciwpożarowe w wysokich budynkach: nasze rozwiązania przeciwpożarowe, specyfikacja produktu jest podana tylko dla dwóch ostatnich produktów. [13]

Materiały okładzinowe, szczególnie rdzeń, zostały uznane za możliwy czynnik przyczyniający się do pożaru Grenfell Tower w Londynie w 2017 r. [14], a także do pożarów wieżowców w Melbourne w Australii; Francja; Zjednoczone Emiraty Arabskie; Korea Południowa; i Stany Zjednoczone. [15] Rdzenie ogniotrwałe, takie jak wełna mineralna (MW), są alternatywą, ale są zwykle droższe i często nie są wymagane przez prawo.

Blachy aluminiowe mogą być pokryte polifluorkiem winylidenu (PVDF), żywicami fluoropolimerowymi (FEVE) lub farbą poliestrową. Aluminium można pomalować na dowolny kolor, a płyty ACP są produkowane w szerokiej gamie kolorów metalicznych i niemetalicznych, a także we wzorach imitujących inne materiały, takie jak drewno czy marmur. Rdzeń jest zwykle wykonany z polietylenu o małej gęstości (PE) lub z mieszanki polietylenu o małej gęstości i materiału mineralnego, który wykazuje właściwości zmniejszające palność.